เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๕ ( กัณหาชาลีได้รับอิสรภาพ )

พระราชาเวสสันดรพระองค์ใดเป็นที่พึ่งอาศัยของยาจกทั้งหลาย ดุจธรณีเป็นที่พึ่งอาศัยของสัตว์ทั้งหลาย หรือเป็นที่ไปมาของยาจกทั้งหลาย ดุจสาครเป็นที่ไหลหลั่งไปมาแห่งแม่น้ำทั้งหลาย พระราชาเวสสันดรพระองค์นั้น เมื่อเสด็จประทับแรม ณ ราวไพร ได้พระราชทานพระโอรสพระธิดาแก่ข้าพระบาท

สอง สี่ เท่ากับ สี่ สี่

ลูกได้หาทางออกให้กับชีวิตโดยการ “คิดฆ่าตัวตาย” และสิ่งที่ช่วยชีวิตลูกไว้ได้ทุกครั้ง นั่นก็คือ คำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ที่พูดว่า..การฆ่าตัวตายมันเป็นบาปมาก และหลังจากตายไปแล้ว ต้องไปชดใช้กรรมอย่างทรมานยาวนานกว่านี้อีกหลายเท่านัก

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๔ ( พระราชทานช้างมงคล )

เมื่อพราหมณ์ขอช้างได้แล้ว ก็พากันแห่ไปในใจกลางเมือง ครั้นมหาชนเห็นช้างมงคล ต่างถามว่า ท่านได้ช้างนี้มาจากไหน ทันทีที่รู้ว่าได้รับบริจาคมาจากพระเวสสันดร ต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ และโกรธพระโพธิสัตว์มาก ได้รวมตัวกันตั้งแต่คนที่มีชื่อเสียง พระราชบุตรจากทุกตระกูล พ่อค้า ชาวนา พราหมณ์ พากันมาชุมนุมร้องเรียนพระเจ้าสัญชัยว่า

ข้าวสารเพิ่มเมล็ด และ เพชรตาแมว

ขณะที่คุณยายขุดหลุมเพื่อจะปลูกต้นกล้วยอยู่ในสวน นั้น ท่านยกจอบขุดหลุมได้เพียง 2-3 ครั้ง ก็ปรากฏเห็นแสงเรืองรองงดงามอยู่ในหลุม ท่านจึงตั้งใจขุดก็ปรากฏเห็นซากแมวเป็นตัวๆ แต่แปลกตรงที่ตาของมันข้างหนึ่ง มีแสงดุจราวกลับเพชร ฯ.... และมีอีกคราวหนึ่งในปี 2497 คุณยายก็ได้ไปขุดหลุมปลูกมันเทศ จู่ๆก็ขุดไปพบเมล็ดข้าวสีดำคล้ายถ่านจำนวนมากๆ

จากบาห์เรน

หลังจากแยกทางกับอดีตสามี หญิงหนึ่งได้ตัดสินใจ ไปประกอบอาชีพด้านการทำผมในต่างแดน ที่นี่เธอได้พบกับสามีคนปัจจุบัน...สามีของเธอ แต่ก่อนชอบเข้าป่าล่าสัตว์ ต่อมาเขาเกิดความศรัทธาในพระพุทธศาสนาเพิ่มมากขึ้น หันเข้าหาการปฏิบัติธรรม แม้ประเทศที่เขาอยู่จะไม่มีพระภิกษุ แต่เขาก็ยังช่วยจัดกฐินมาทอดที่ประเทศไทยทุกปี...ในที่สุดสองสามีภรรยา ได้มาพบกับหมู่คณะผ่านทาง DMC โดยบังเอิญ หนทางแห่งการสร้างบารมีกับหมู่คณะจึงได้เริ่มต้นขึ้น...

หัวหน้าสายส่งเด็กสาวไปเป็นโสเภณี เรื่องที่ 1

ด้วยความต้องการที่จะดูแล แม่และน้องๆอีก 6 คน ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ตัดสินใจหาเลี้ยงชีพด้วยการขายบริการ ด้วยความคิดที่ว่าไม่ผิด เพราะไม่ได้ไปปล้นใคร และหาเงินมาเลี้ยงมารดา เธอหาเลี้ยงตัวเองด้วยอาชีพนี้มาถึง 11 ปี ต่อมา เธอได้ขยับฐานะมาเป็นหัวหน้าสาย ส่งเด็กสาวไปขายบริการอีก 14 ปี จนในที่สุดได้เจอกับสามีคนปัจจุบัน ขอให้เธอเลิกอาชีพนี้...และกับคำถาม อาชีพส่งเด็กผู้หญิงไปทำงานขายบริการ จะต้องได้รับวิบากกรรมอย่างไร ถ้าเด็กสาวดังกล่าวบอกว่า พวกเธอเต็มใจทำ และพ่อแม่อนุญาตให้ทำ และผู้จัดหาได้ดูแลเด็กๆแต่ละคนด้วยความห่วงใย จะบาปหรือไม่...