จุดเริ่มต้นโรงครัวระดับโลก ตอนที่ 1
หลวงพ่อครับ ตั้งแต่หลวงพ่อเมตตาอนุญาตให้สร้างโรงครัว 71 ปีฯ ก็มีแต่คนอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องราวของโรงครัวกันยกใหญ่เลยครับ ดังนั้นในฐานะที่ผมรับบุญโรงครัวโดยตรง จึงขออนุญาตมาเล่าให้ฟังพอเป็นกระสัย เพื่อดับกระหายความอยากรู้ แล้วจะได้หลับในอู่ทะเลบุญอย่างมีความสุขในค่ำคืนนี้ครับ
เรื่องปลื้มๆในโครงการบรรพชาสามเณรทั่วไทย ตอน ดวงตะวันแห่งขุนเขา
สามเณรที่นี่ใจใสมากครับ ซึมซับธรรมะได้อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเวลาเปิดเรื่องนรกสวรรค์ให้ดู สามเณรดูกันนิ่งเลย แล้วก็มาบอกว่า “ต่อไปผมไม่กล้าฆ่าสัตว์ ไม่กล้าทำบาปอีกแล้วครับ” หลวงพ่อครับ การบรรพชาในครั้งนี้แม้จะเป็นงานเล็กๆบนยอดดอย แต่เห็นชาวบ้านมาร่วมด้วยช่วยกัน เห็นแล้วก็มีความสุข ปลื้มกันทุกวันเลย
ผลปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทนานาชาติ (IDOP Winter)
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า “บ้าน คือศูนย์กลางกายฐานที่ 7” ผมเข้าใจความหมายที่แท้จริงของความสุขแล้ว ผมตั้งใจว่าวันหนึ่งผมจะเข้าถึงพระธรรมกายและช่วยเผยแผ่ธรรมะให้ชาวต่างชาติครับ
ศรีสะเกษ เร่งผลิตผู้นำชาวพุทธเข้มแข็งทุกอำเภอ
จากสถานการณ์ภัยของพระพุทธศาสนาที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในขณะนี้ อาทิเช่น ปัญหาวัดร้าง กว่า 4,000 วัด , พระภิกษุ สามเณรมีจำนวนลดลง , คนไทย 25% ไม่เคยใส่บาตร, ไม่เคยสวดมนต์ 15% , รักษาศีล 5 น้อยลง ,ชาวพุทธไม่สามัคคีกัน
จดหมายจากใจพระธรรมทายาท ตอน บวชต่อเวลา ต่ออายุพระพุทธศาสนา
ผมชอบไปถวายภัตตาหารที่หอฉันคุณยายอาจารย์ฯ อยู่เป็นประจำ พอได้เห็นรูปคุณยายอาจารย์ฯ แววตาของท่านทำให้ผมเกิดจิตศรัทธา จึงเป็นเหตุให้ผมอยากบวชบูชาธรรมท่านเพราะผมคิดถึงคุณยายครับผลการปฏิบัติธรรมที่ดีที่สุดเกิดขึ้น เมื่อวันที่ผมไปร่วมงานอัญเชิญหลวงปู่ทองคำประดิษฐาน ณ วัดโบสถ์บนครับ ทั้งวันผมก็นึกหลวงปู่ไว้ที่กลางท้องตลอดเวลาครับ สิ่งที่เกิดขึ้น คือ ช่วงที่กำลังประกอบพิธีกรรม ผมก็นั่งสมาธิทำใจใสๆ ปล่อยวาง ทำตัวให้โล่งๆ
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะบวชเป็นพระแท้แบบวันต่อวันตลอดชาติ
ตอนที่ผมอายุ 13 ปีผมได้บวชเป็นสามเณรที่วัดในเมืองมอญบ้านผม ผมก็ตั้งใจว่าจะบวชไม่สึก แต่ตอนนั้นบวชได้แค่ 13 วัน ก็จำเป็นต้องลาสิกขาเพราะต้องออกไปทำงานช่วยทางบ้านปลดหนี้ แต่ก่อนที่จะลาจากผ้าเหลืองผมก็ตั้งความปรารถนาเอาไว้ว่าถ้าอายุครบ 20 ปีเมื่อไหร่ผมจะบวชเป็นพระทันทีเลยเพราะนั่นเป็นความใฝ่ฝันที่ผมต้องตามหาครับ แล้วผมก็มาทำงานอยู่ที่ภูเก็ตครับพออายุ ครบ 20 ปี ผมก็กลับไปบ้านเกิดหาโยมแม่ บอกท่านว่า “ผมอยากบวช”
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะเป็นพระแท้ตอบแทนคุณพระพุทธศาสนา
ก่อนมาบวช ผมเป็นคนที่เฮฮาปาร์ตี้มาก ถ้าพูดถึงศีล 5 โดยเฉพาะข้อ 3 กับ ข้อ 5 ผิดประจำเลยครับบอกตรงๆว่าผมไม่ค่อยสนใจเรื่องศีลธรรมเพราะพอตื่นเช้ามาปุ๊บก็รีบไปทำงาน เลิกงานกลับคอนโด แถวคอนโดก็มีแหล่งสังสรรค์ ชีวิตผมก็วนเวียนอยู่แค่นี้เอง พอได้มาบวชผมถึงได้รู้ว่าชีวิตเรามันมีมากกว่านั้น และรู้แล้วนะครับว่าเราเกิดมาทำไม
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะบวชสร้างบุญให้โยมพ่อโยมแม่ตลอดไป
ครั้งแรกผมยังไม่รู้จักโครงการนี้ครับ แต่มีญาติชื่อ โอนีน อยู่ชมรมพุทธ ม.ขอนแก่น โทรมาชวนให้ผมบวช เขาเล่าว่า “โครงการนี้บวชฟรี ไม่ต้องพกอะไรมา แค่เอาตัวมาบวชอย่างเดียวก็พอ” ตอนนั้นก็ตอบเขาไปว่า..ได้ ก็รับปากไปงั้นแหละครับ ผ่านไป 1 อาทิตย์ โอนีนก็พาพระอาจารย์มา 2 รูปพร้อมผู้นำบุญเกือบ 10 คน บุกมาถึงบ้านผมเลย พระอาจารย์ท่านก็เล่าอานิสงส์ให้ฟังเยอะแยะ แล้วก็ส่งใบสมัครให้ ผมก็ต่อรองว่าขอบวชแค่ 15 วัน ได้มั้ยเพราะผมสมัครเป็นตำรวจบ้านไว้แล้ว
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ขอบวชแบบวันต่อวันไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
หลวงพ่อครับ ก่อนหน้านี้โยมแม่ท่านอยากให้ผมบวชแต่ผมก็ผลัดไปเรื่อยๆ จนช่วงหนึ่งของชีวิต ผมมีปัญหาส่วนตัว รู้สึกชีวิตมันแย่แบบไม่เคยเป็นมาก่อน ผมอยากทำอะไรสักอย่างที่จะชดเชยเพื่อลบล้างปัญหา เลยคิดว่าต้องบวชครับ พอตัดสินใจว่าจะบวช โยมแม่ก็บอกให้ไปบวชที่วัดพระธรรมกายทั้งๆที่ท่านก็ไม่เคยมานะครับ แต่ตอนหลังโยมแม่ไปฟังคนอื่นมา เขาพูดกันว่า “วัดนี้ ไม่รู้เขาทำอะไรยังไงกันนะ คนมาบวชแล้วไม่ยอมสึก” โยมแม่ก็เลยเปลี่ยนใจไม่อยากให้ผมบวชที่นี่ครับ
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะบวชฝึกตนไม่มีวันถอยหลังกลับ
หลวงพ่อครับ ผมอยากจะเล่าให้นักเรียนอนุบาลทั่วโลกฟัง..ว่าบวชแล้วดียังไง อยากฟังมั๊ย..? ตอนที่ผมเรียนอยู่ปี 1 โยมพ่อตกงานไม่มีเงินส่งผมเรียนหนังสือ ผมเลยต้องกู้เงินเรียน ตอนมาบวชแรกๆ ก็ยังใช้หนี้ไม่หมดเลยครับ แต่หลวงพ่อสอนว่าบุญคือเบื้องหลังความสำเร็จของชีวิต แม้ตอนนั้นครอบครัวจะลำบาก แต่ผมก็ชวนให้โยมพ่อโยมแม่ทำบุญบ่อยๆ ให้ทำมากขึ้นด้วย