จดหมายจาก V-Monk

ผมถามเด็กๆว่า “ในสัปดาห์แรกที่ได้ทำกิจวัตร 10 ประการ พวกเรามีความรู้สึกอย่างไร” นักเรียนหลายคนช่วยกันตอบว่า “ดีครับ” “ดีค่ะ” ส่วนคุณพ่อ คุณแม่ก็บอกว่า “ลูกขยันช่วยงานบ้านดี” ผู้ปกครองบางท่านบอกว่า “ดีมากเลย จากที่ลูกเคยเถียง ไม่เชื่อฟัง เดี๋ยวนี้ก็เชื่อฟังและเคารพดีมาก ขอให้ทำโครงการดีๆแบบนี้ตลอดไปนะคะ” สิ่งที่ได้ฟัง มันทำให้ผมหายเหนื่อยเลยครับ

เดินธุดงค์ธรรมชัย

ในช่วงสายของวันนี้ พุทธบุตรใจเพชรที่แม้จะบวชเพียงไม่นาน แต่ปรารถนาจะฟื้นฟูศีลธรรมโลก ได้ออกเดินทางไปทุกภูมิภาคของเมืองไทย โดยแต่ละรูปล้วนมีใจมีไฟที่จะช่วยกันพัฒนาวัดร้างให้กลับมารุ่งเรืองเช่นเดิม โดยในการออกเดินธุดงค์นั้นไปกันทั้งหมด 129 รูป

กฐินสัมฤทธิ์ ร.ร.ธาตุนารายณ์วิทยา

เมื่อผมได้ทราบว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ อยากให้ลูกๆ V-Star ทั่วประเทศเป็นประธานกฐินสัมฤทธิ์ ณ วัดใกล้บ้าน ใกล้โรงเรียน ผมก็รีบหาวัดทันทีเลยครับ ผมหาไปทั่วแต่ก็ไม่มีวัดไหน ที่ไม่มีคนมาจองกฐินเลย แต่ผมก็ยังไม่ละความพยายามนะครับ ผมกับเพื่อนๆก็ช่วยกันทั้งโทรศัพท์หาวัด ทั้งปั่นจักรยาน ขี่มอร์เตอร์ไซด์ นั่งรถไปหาวัดกับเพื่อนๆ ในอำเภอ

ครั้งแรก วีสตาร์มองโกเลีย 2

ในวันนี้ก็มีภาพน่ารัก ชวนยิ้ม จากกิจกรรมเยาวชนที่ต้องถือว่าเป็นวีรบุรุษ วีรสตรีแห่งศีลธรรมตัวจริงมาให้ชม เด็กน้อยแต่ละโรงเรียน ไม่เคยลืมที่จะนั่งสมาธิพร้อมกันทั้งห้อง และช่วยกันจัดบอร์ดเผยแพร่ความรู้วีสตาร์ ให้แก่คนทั้งโรงเรียน เขาและเธอ แม้จะยังตัวน้อย แต่เก่งใช่ย่อยกันทั้งนั้น และจากกิจวัตรประจำวัน 10 ข้อ ได้นำไปสู่กิจกรรมที่หลากหลายและน่าทึ่ง

ฟูลมูน เมดดิเทชั่น

ทุกคนช่วยกันผลักดันโครงการในปีนี้อย่างเต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นการเชิญชวนเยาวชนหน้าใหม่เข้าโครงการ การทำหน้าที่ พีซ โค้ช และการร่วมกิจกรรมฟูลมูนเมดดิเทชั่น (Full Moon Meditation) หรือกระทั่งติดต่อสื่อมวลชนแขนงต่างๆ เพื่อให้พีซ เรฟโวลูชั่น เป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้น

มส.ห่วงคนไทยนับถือพุทธแต่ไม่ปฎิบัติจริง

มหาเถรสมาคมห่วงคนไทยนับถือพุทธตามบรรพบุรุษ แต่ไม่ปฎิบัติจริง วอนทุกฝ่ายช่วยกันแก้ไข

บุญครั้งประวัติศาสตร์

เพราะเป็นเรื่องการสืบอายุพระพุทธศาสนา และเป็นบุญใหญ่เป็นบุญที่เราจะต้องช่วยกัน ถ้าขาดพระแล้วเราก็ขาดศาสนทายาท คนจะรู้ธรรมะกันน้อย คนจะเข้าวัดน้อย จะบวชน้อย แล้วพระศาสนาจะหายไป

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 170

เมื่อทหารเหล่านั้น นำเสด็จกษัตริย์ทั้งสี่พระองค์มาถึงเชิงบันได ก็ช่วยกันเปิดปากประตูอุโมงค์ แล้วทูลเชิญให้เสด็จพระดำเนินไปตามเส้นทางนั้น เมื่อเสด็จเข้าไปสู่ภายในอุโมงค์แล้ว พระนางทอดพระเนตรเห็นทางลับนั้น ก็ทรงมีพระทัยพิศวงยิ่งนัก ถึงกับทรงปรารภขึ้นว่า “เอ...ชอบกลอยู่นะ เราอยู่ที่นี่มานาน ตั้งแต่เกิดมาจนแก่ปูนนี้ ก็ยังไม่เคยลงมาตามทางนี้เลย”

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 166

มโหสถระดมคนงานราว ๖,๐๐๐คน ให้ช่วยกันขุดกรวดทรายและดิน ขนออกมาด้วยกระทงหนังขนาดใหญ่ แล้วเทลงในแม่น้ำจนน้ำขุ่นคลัก แม่น้ำนั้นก็ไหลผ่านไปถึงปัญจาละนคร ชาวเมืองต่างได้รับความเดือดร้อน ก็พากันบ่นอุบว่า “โธ่เอ๋ย ไม่น่าเลย ตั้งแต่มโหสถมานี่ ยังไม่ทันไร ก็สร้างความลำบากให้พวกเราเสียแล้ว น้ำขุ่นคลักอย่างนี้ พวกเราจะไปหาน้ำใสๆ ดื่มกินกันได้ที่ไหน”

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 162

มโหสถจึงได้เริ่มดำเนินการตามแผนของตนทันที ลำดับนั้น มโหสถได้เรียกพวกช่างไม้ซึ่งเป็นคนของตนมาช่วยกันรื้อบันไดเก่าออก แล้วให้ปูลาดแผ่นกระดานใหญ่ตรงบริเวณที่กำหนดจะให้เป็นปากอุโมงค์ ครั้นตรึงกระดานนั้นจนแน่นหนาดีแล้ว ก็ให้พาดบันไดตามเดิม แต่ให้ก่ออิฐโบกปูนจนแน่นหนา กระทั่งมั่นใจได้ว่าแข็งแรงทนทาน และไม่มีทางพังทลายลงมาง่ายๆ