มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๘ ( ผดุงคุณธรรม )

บุคคลนั่งหรือนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่พึงหักรานกิ่งของต้นไม้นั้นเพราะผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นผู้ชั่วช้า ข้าแต่มหาราชเจ้า ถ้าบุคคลหักกิ่งต้นไม้ที่ตนได้บริโภคชื่อว่าเป็นผู้ประทุษร้ายมิตรไซร้ ผู้ที่ประทุษร้ายต่อผู้มีพระคุณล้นเกล้าล้นกระหม่อม จะเป็นคนเช่นไรเล่า

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 14

“มะม่วงอีกต้นยังคงความสดเขียวเหมือนเดิม ไม่มีใครมารุกราน เพราะไม่มีผล แต่ต้นนี้ถูกหักกิ่งรานใบ เพราะอาศัยผลเป็นเหตุ แม้ราชสมบัตินี้ก็เช่นกับต้นไม้มีผล ส่วนบรรพชาเป็นเช่นกับต้นไม้ที่ไร้ผล ซึ่งไม่เป็นที่ต้องการของใคร ภัยย่อมมีแก่ผู้มีความกังวล แต่ไม่มีแก่ผู้ไม่มีความกังวล ตัวเรานี่แหละ จะเป็นเหมือนต้นไม้ที่ไร้ผล เราจักสละราชสมบัติออกบวช”

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 13

นรชนผู้มีปัญญา แม้ประสบทุกข์แล้ว ก็ไม่พึงตัดความหวังที่จะเข้าถึงความสุข จริงอยู่ คนเป็นอันมาก เมื่อประสบทุกข์ ก็ทำสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ เมื่อได้รับความสุข จึงค่อยทำสิ่งที่มีประโยชน์ คนเหล่านั้นไม่ตระหนักถึงประโยชน์ จึงเข้าถึงความตาย

สัญญาปากเปล่า

เส้นทางการสร้างบารมีของนักรบแห่งกองทัพธรรม...เนื่องจากโยมแม่ของท่าน เป็นคนใจบุญ ชอบไปวัด ทำให้ท่านได้มีโอกาสติดตามไปวัดด้วยตั้งแต่ยังเด็ก ได้เป็นลูกศิษย์วัดอยู่สองปี...ท่านมีความปรารถนาที่จะบวชตั้งแต่เยาว์วัย แต่โยมพ่อไม่อนุญาต...แต่ในที่สุด เมื่อบุญส่งผล ท่านจึงได้บวช ก่อนบวชท่านมีสัญญาหมายหมั้นกับหญิงคนรักไว้ว่า จะให้เวลากันห้าปี แล้วจะแต่งงานกัน...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของท่าน ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๗ ( เสด็จออกบรรพชา )

เมื่อพระโอรสพระธิดาทอดพระเนตรเห็นพฤกษชาติเผล็ดผลในป่าใหญ่ อยากเสวยผลไม้เหล่านั้น ต้นไม้เหล่านั้นก็น้อมกิ่งลงมาให้พระโอรสพระธิดาสามารถเด็ดเสวยได้เองอย่างง่ายด้วย พระนางมัทรีราชเทวีทอดพระเนตรสิ่งอัศจรรย์นี้ รู้ทันทีว่า เป็นเพราะอำนาจแห่งทานบารมีของพระเวสสันดร

หมู หมู

“ถ้าถึงเวลานั้น พ่อก็ต้องยอมรับนะว่า ชีวิตหลังความตายมีจริง และต้องไม่สงสัยอีก เมื่อถึงวันนั้น ให้นึกถึงภาพที่ลูกชาย 3 คน ที่เคยได้บวช ให้ระลึกถึงองค์พระประจำตัวที่สร้างและสลักชื่อให้พ่อ และวิธีทำสมาธิ ที่ลูกพยายามบอกพ่อเสมอ” คุณพ่อก็รับปาก….

จากบาห์เรน

หลังจากแยกทางกับอดีตสามี หญิงหนึ่งได้ตัดสินใจ ไปประกอบอาชีพด้านการทำผมในต่างแดน ที่นี่เธอได้พบกับสามีคนปัจจุบัน...สามีของเธอ แต่ก่อนชอบเข้าป่าล่าสัตว์ ต่อมาเขาเกิดความศรัทธาในพระพุทธศาสนาเพิ่มมากขึ้น หันเข้าหาการปฏิบัติธรรม แม้ประเทศที่เขาอยู่จะไม่มีพระภิกษุ แต่เขาก็ยังช่วยจัดกฐินมาทอดที่ประเทศไทยทุกปี...ในที่สุดสองสามีภรรยา ได้มาพบกับหมู่คณะผ่านทาง DMC โดยบังเอิญ หนทางแห่งการสร้างบารมีกับหมู่คณะจึงได้เริ่มต้นขึ้น...

พระยาผูย พิลาวัน

สองสามีภรรยาชาวลาว ผู้ซึ่งได้ทำตนเป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่ลูกๆในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในแบบสงเคราะห์โลก ท่านทั้งสองได้ทำบุญในพระพุทธศาสนามากมาย เป็นคนดีมีจิตใจงดงาม เป็นเสมือนพระของลูกๆทุกคน...ลูกๆของท่าน อยากทราบว่า ท่านทั้งสองละโลกแล้ว ไปอยู่ในภพภูมิใด และได้รับบุญ ที่ได้ทำอุทิศไปให้หรือไม่...

เคยสร้างวัดใหญ่ แต่ไม่ทำให้สำเร็จ

ชายคนหนึ่ง ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นเจ้าของกิจการซึ่งมีมูลค่าทรัพย์สินกว่า 40,000ล้านบาท ได้เป็นที่ปรึกษาของรัฐมนตรี เมื่อมีอายุเพียง 33 ปี...เขาได้ตั้งกองทุนสนับสนุนในเรื่องของการศึกษาแก่เด็กๆที่ขาดแคลนทุนทรัพย์ ปัจจุบันกองทุนนี้มีเงินทุนกว่า 90 ล้านบาท มีเด็กในอุปการะกว่าห้าพันคน...เขาประกอบเหตุมาอย่างไร จึงประสบความสำเร็จ มีทรัพย์สินมากมาย...ที่นี่...มีคำตอบ

เจ้าของบ่อนไก่

อดีตเจ้าของบ่อนไก่...เขาเคยเป็นสมาชิกสภาจังหวัดมาหลายสมัย สนใจในเรื่องของไก่ชน จนมาเป็นเจ้าของบ่อนไก่ในที่สุด แต่เมื่อได้เจอกับหมู่คณะ เขาได้หักดิบเลิกทำบ่อนไก่แล้ว...คำถาม ชายคนหนึ่ง เป็นลูกจ้างเลี้ยงไก่ชน ให้เจ้าของบ่อนไก่มานาน เป็นคนใจร้อน ครั้งหนึ่ง ไก่แพ้ เขาจับขาไก่ แล้วฟาดไก่กับเสาจนตาย...ต่อมา ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ตายแล้วไปไหน...และ เมื่อหักดิบ เลิกทำบ่อนไก่แล้ว ควรทำอย่างไร เพื่อไม่ต้องไปรับวิบากกรรม...ที่นี่...มีคำตอบ...