มนุษย์ในอุตตรกุรุทวีป

มนุษย์ชาวชมพูทวีป ย่อมประเสริฐกว่ามนุษย์ชาวอุตตรกุรุทวีปและทวยเทพชั้นดาวดึงส์ด้วยฐานะ ๓ อย่างคือ เป็นผู้มีความองอาจกล้าหาญ เป็นผู้มีสติ และเป็นผู้สามารถประพฤติพรหมจรรย์ได้บริสุทธิ์ในพระพุทธศาสนา

มหาสมบัติจักรพรรดิ (๑)

ความเป็นพระราชาประเทศราช ความเป็นใหญ่ สุขของพระเจ้าจักรพรรดิที่น่าปรารถนา แม้ความเป็นราชาแห่งเทวดาในทิพยวิมาน อิฐผลทั้งหมดนั้นอันเทวดาและมนุษย์ ย่อมได้ด้วยขุมทรัพย์คือบุญนี้

ปรโลกนิวส์ คุณแม่ประชิดละโลกแล้วไปไหน ตอนจบ

หลังจากที่ตัวลูก ได้เดินทางไปถึงวัดใหม่ของพระเถระ(ผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระ หรือคุณยายอาจารย์ของเรา) แล้วตัวลูกก็ได้มีโอกาสไปฟังธรรมและนั่งสมาธิกับพระเถระ

ปรโลกนิวส์ คุณแม่ประชิดละโลกแล้วไปไหน ตอนที่ 4

หลังจากที่ตัวลูกได้รับการบรรจุเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยภายในเขตพระนครเป็นอย่างดี

โลภนักมักลาภหาย

ถึงหากจะให้แผ่นดินทั้งหมด แก่คนอกตัญญู ผู้คอยมองหาช่องอยู่เป็นนิตย์ ก็ไม่ทำให้เขาพอใจได้

สมปรารถนาได้ด้วยบุญ

ชีวิตถูกชรานำเข้าไปใกล้ความตาย ผู้ที่ถูกชรานำเข้าไปใกล้แล้ว ย่อมต้านทานไว้ไม่ได้ เมื่อบุคคลเล็งเห็นภัยในความตายนี้ ควรทำบุญอันจะนำความสุขมาให้

วัดปากน้ำภาษีเจริญ จัดพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ

วัดปากน้ำภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร ได้จัดพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ลงสู่พระเจดีย์แก้วจำลอง เพื่อนำไปประดิษฐานยังพระมหาเจดีย์มหารัชมงคล

ฮือฮา! ดาวศุกร์ผ่านดวงอาทิตย์ เช้า 6 มิ.ย.2555

ปรากฏการณ์ดาวศุกร์ผ่านหน้าดวงอาทิตย์ ในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2555 ริ่มสัมผัสที่ขอบด้านนอกทางด้านตะวันออกของดวงอาทิตย์ค่อนไปทางเหนือในเวลา 05:09:29 นาฬิกา เมื่อเวลาผ่านไป 17 นาที 57 วินาที ดาวศุกร์เพิ่มผ่านเข้ามาบนหน้าดวงอาทิตย์ทั้งดวง และเมื่อเวลา 05:27:26 นาฬิกา

ปาริฉัตรสวรรค์

สมัยใด ปาริชาตกัลปพฤกษ์ของเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์บานเต็มที่แล้ว สมัยนั้นเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ต่างพากันดีใจเป็นหนักหนา อิ่มเอิบพรั่งพร้อมไปด้วยเบญจกามคุณ บำรุงบำเรออยู่ตลอดระยะเวลา ๔ เดือนทิพย์ ณ ควงไม้ปาริชาตกัลปพฤกษ์ ดอกปาริชาตกัลปพฤกษ์บานเต็มที่นั้น จะแผ่รัศมีไปได้ ๕๐ โยชน์ในบริเวณรอบๆ จะส่งกลิ่นไปตามลมได้ ๑๐๐ โยชน์

จอมเทพอสูร

ดูก่อนอสูรผู้ใจบาป เราทั้งปวงนี้มีความประสงค์จะขออภัย ไยท่านกล้ามาให้ซึ่งภัยเสียเล่า เราใคร่จะขอรับแต่อภัยอย่างเดียว เมื่อท่านมาให้ภัยกระนี้ เรามิรับดอก ภัยนั้นจงตกอยู่กับตัวท่านเองเถิด สัมพรอสูรเอ๋ย