ยมโลก และเทวโลก

ยมโลก คือ ดินแดนหนึ่งซึ่งตามศาสนาพุทธเชื่อกันว่าผู้ทำบาปจะต้องไปเกิดและถูกลงโทษตามคำพิพากษาของมัจจุราช มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น นิรยะ ยมโลก มฤตยูโลก ฯลฯ เทวโลก คือ โลกของเทวดา หมายถึงสวรรค์อันเป็นที่อยู่ของเทวดา

เมื่อเกิดมาแล้วจะต้องตาย ควรสร้างบุญกุศลให้มาก

เมื่อเกิดมาแล้วจะต้องตาย ก็ควรสร้างบุญกุศลไว้ให้มาก เหมือนนายมาลาการร้อยพวงมาลัย เป็นจำนวนมากจากกองดอกไม้

วิสาขามหาอุบาสิกา (สร้างบุพพาราม)

นายมาลาการพึงทำพวงดอกไม้ให้มาก จากกองดอกไม้แม้ฉันใด มัจจุสัตว์ผู้มีอันจะต้องตายเป็นสภาพ ควรทำกุศลไว้ให้มากฉันนั้น

ธรรมยาตรา มหากุศล

บุญใหญ่ “ธรรมยาตรา เส้นทางพระผู้ปราบมาร” เป็นมหากุศลบุญพิเศษที่หนึ่งปีมีเพียงครั้งเดียว และในปีนี้ตรงกับวันที่ 2-31 มกราคม 2567

อานิสงส์การบูชาด้วยดอกบัว

ท่านสาธุชนยอดนักสร้างบารมีผู้มีบุญทั้งหลาย เราเกิดมาภพชาติหนึ่งได้มาทำความดีในมนุษยโลก มาพบพระพุทธศาสนา และตัวเราก็เป็นสัมมาทิฐิบุคคล นับว่าเป็นสิ่งที่ได้มายากแสนยาก เพราะนี่คือคุณสมบัติของผู้มีบุญที่จะใช้โอกาสที่ดีเช่นนี้สร้างบารมีตักตวงบุญกุศลได้เต็มที่

เกาะติดสถานการณ์ธุดงค์ธรรมชัยเส้นทางพระผู้ปราบมาร วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2557

วันนี้ผู้สื่อข่าวบุญสว่าง ได้ตามไปเกาะติดกระแสความปลื้มอยู่ที่ชุมชนสองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี โดยตั้งแต่ช่วงเช้าของวันนี้ผู้มีบุญหลายคณะยังคงปักหลัก นำภัตตาหารแสนอร่อยมาถวายแด่พุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญด้วยความเบิกบานใจ ซึ่งนาย ณรัช อิ่มสุขศรี ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลแขวงสุพรรณบุรี

พุทธประเพณี ประเพณีของผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

พุทธประเพณี คือ ประเพณีของผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เป็นระเบียบแบบแผนและเอกลักษณ์ของชาวพุทธ ที่ยึดถือปฏิบัติสืบต่อกันมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล พุทธประเพณีที่เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาลนั้นมีหลายอย่าง เช่น พุทธประเพณีการบวช พุทธประเพณีการตักบาตร พุทธประเพณีการถวายสังฆทาน พุทธประเพณีการปฏิบัติธุดงควัตร เป็นต้น

ประเพณีตักบาตรดอกไม้ พระ 3,000 รูป ณ วัดพระพุทธบาท สระบุรี

ประเพณีตักบาตรดอกไม้ ณ วัดพระพุทธบาท สระบุรี ประวัติความเป็นมาของประเพณีตักบาตรดอกไม้ พิธีตักบาตรดอกไม้ บทความที่เกี่ยวกับประเพณีตักบาตรดอกไม้ ดอกเข้าพรรษา ภาพงานประเพณีตักบาตรดอกไม้

ดอกเข้าพรรษา ดอกไม้ประจำเทศกาลเข้าพรรษา

ดอกเข้าพรรษา ดอกไม้ที่บานสะพรั่งในช่วงวันเข้าพรรษา

อานิสงส์ทำบุญถูกเนื้อนาบุญ

บุคคลควรนำสมบัติออกด้วยการให้ทาน เพราะสิ่งที่ให้แล้วได้ชื่อว่านำออกดีแล้ว ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น ย่อมมีสุขเป็นผล ส่วนที่ยังไม่ได้ให้ ย่อมไม่เป็นเหมือนอย่างนั้น