โครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน 1 ล้านคน
อุบาสิกา แก้วหน่ออ่อน คือ ผู้สมัครใจ เข้าใจ และมีความพร้อมที่จะมาเป็นต้นแบบ และต้นบุญให้กับคนอื่นๆ ได้ ภาพของอุบาสิกาแก้วนี้จะได้แพร่ภาพไปทั่วโลก ซึ่งจะทำให้ความเข้าใจ และภาพพจน์ของผู้หญิงไทยดีขึ้น ทั่วโลกจะได้เห็นความตั้งใจในการปฏิบัติธรรม การฝึกฝนอบรมตุณธรรมแก่ตัวเอง และกระตุ้นให้เกิดการตื่นตัวในการปฏิบัติธรรมไปทั่วประเทศ ซึ่งจะเป็นเหตุให้สังคม ประเทศชาติ สงบร่มเย็นและพระพุทธศาสนารุ่งเรืองมั่นคงถาวร อยู่คู่แผ่นดินไทยตราบนานเท่านาน
น้องยอมได้...ขอให้พี่ได้บวช
เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชพระแสนรูปรุ่นเข้าพรรษา
ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน
อุบาสิกาแก้วกนกวรรณ จันทะวงศ์ศรี
ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นหนึ่งแสนคน
อุบาสิกาแก้วรุ่งนภา คำบุญเรือง
อุบาสิกาแก้ว แพทย์หญิงลำพู โกศัลวิทย์
พิธีบรรพชาสามเณรครั้งประวัติศาสตร์
ในที่สุดก็ถึงวันแห่งมหาปีติที่ทุกคนรอคอย วันอัศจรรย์ที่ชายต่างวัยแต่หัวใจเดียวกัน ทุกคนได้เข้าร่วมพิธีบรรพชาครั้งประวัติศาสตร์โลก ในโครงการอุปสมบทหมู่หนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย ณ ลานธรรม มหาธรรมกายเจดีย์ วัดพระธรรมกาย พิธีกรรมเริ่มตั้งแต่ภาคเช้า เวลา 6.30น. นาคธรรมทายาทร่วมแสน เวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ด้วยความเป็นระบบระเบียบเรียบร้อยงดงาม
ลูกผู้ชายตัวจริง...ต้องบวช 11
อาณัติสัญญาณแห่งความปีติ ได้บังเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อคุณครูไม่ใหญ่ประกาศขยายเวลาการรับสมัครบวชรุ่นเข้าพรรษา ถึงวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ.2552_ตามคำเรียกร้องของผู้นำบุญหัวใจพันรูปทุกท่าน ซึ่งขณะนี้การเดินทางสู่เป้าหมายไปได้ถึงกว่า 70เปอร์เซ็นต์แล้ว
ชีวิตเปลี่ยนแปลงเหมือนได้ชีวิตใหม่
หลายๆคนอาจจะไม่รู้ซึ้งคำว่าพระพุทธศาสนา แต่สำหรับผมแล้วรู้สึกว่า ไม่ว่าจะเกิดกี่ภพกี่ชาติก็ขอเกิดภายใต้บวรพระพุทธศาสนา เพราะในอดีตผม มีความเข้าใจผิดหลายอย่างเกี่ยวกับศาสนาพุทธ ผมชอบเรื่อง เข้าทรง ไหว้เทพเจ้า โดยเข้าใจผิดว่า พระพุทธเจ้าก็คือ ปางหนึ่งของพระนารายณ์ ผมนับถือเทพมาเกือบ 10 ปี
เพราะตาดี มีบุญ เกื้อหนุนให้เข้าถึงธรรม
จนในที่สุด ความรู้สึกของลูกก็หมดไป ไม่รู้สึกปวดเมื่อย สบายตัว องค์พระในดวงแก้วเริ่มผุดขึ้นมาให้เห็นในมุม Top-view ผุดขึ้นมาทีละองค์เป็นสาย เหมือนภาพในจอ DMC ในใจของลูกเปลี่ยนจากการภาวนาเป็นการนับองค์พระ แต่นับไม่ทัน ลูกก็เลยเกิดความอยากเห็นองค์พระใสๆ ขึ้นมาแทนการนับ พออยาก องค์พระก็หายไป
คิดถึง ก็มาถึง เลยได้เข้าถึง
จากนั้น ดวงแก้วใสๆ สว่างๆ ก็ผุดซ้อนขึ้นมา ค่อยๆผุดขึ้นมาจนมากมายนับไม่ถ้วนเลยครับ ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับนั่งบนพรมวิเศษอันแสนวิเศษที่สุด แสนจะนุ่มนวล ที่กำลังลอยล่องไปกลางอากาศ ผมมีความสุขมากๆ สุขจนขนลุกชูชันแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว วันนั้น นั่งสมาธิจนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... ก็ยังไม่อยากลุกเลยครับ
