70 ปี หลวงพ่อธัมมชโย

70 ปี หลวงพ่อธัมมชโย กับ 100 กว่าโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก 44 ปี วัดพระธรรมกาย มโนปณิธาน...อันยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยเปลี่ยน สร้าง...วัด...ให้เป็น “วัด” สร้าง...พระ...ให้เป็น “พระแท้” สร้าง...คน...ให้เป็น “คนดี”

ถึงพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้น พระวิปัสสีพุทธเจ้าผู้เสด็จหลีกออกเร้นอยู่ในที่ลับ ได้ทรงพระปริวิตกเช่นนี้ว่า โลกนี้ถึงความยาก ย่อมเกิด แก่ ตาย และเวียนตายเวียนเกิดไม่รู้จบ ก็บุคคลไม่รู้ชัดถึงอุบายเครื่องพ้นทุกข์ คือ ชราและมรณะ การพ้นทุกข์ คือชราและมรณะนี้ จักปรากฏแต่เมื่อไร

ประวัติหลวงพ่อธัมมชโย

หลวงพ่อธัมมชโย มีนาม เดิมว่า ไชยบูลย์ สุทธิผล ถือกำเนิดเมื่อวันเสาร์ที่ 22 เมษายน พ.ศ.2487 ตรงกับวันขึ้น 1 ค่ำ เดือน 6 ปีวอก เวลา 18.00 น. ณ บ้านริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ต.บ้านแป้ง อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี ท่านเป็นบุตรของนายช่างใหญ่ กรมโรงงานอุตสาหกรรม นามว่าจรรยงค์ สุทธิผล กับคุณแม่จุรี สุทธิผล

เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวฟิลิปิโน

เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวฟิลิปิโน ผู้คนบนแผ่นดินฟิลิปปินส์ ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศประมาณร้อยละ 95 คือชนพื้นเมืองฟิลิปปินส์ มีรูปร่างสูงปานกลาง ค่อนข้างผอม แต่แข็งแรง จมูกแบน ผมดำ ตาสีน้ำตาล ผิวสีน้ำตาล

มารผู้ขัดขวางความดี

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ทั้งสิ้น นี้เป็นโลกามิส อันแรงกล้า โลกหมกมุ่นอยู่ในอารมณ์เหล่านี้ ส่วนสาวกของพระพุทธเจ้า มีสติก้าวล่วงโลกามิสนั้น และก้าวล่วงบ่วงมารแล้ว รุ่งเรืองอยู่ดุจพระอาทิตย์ ฉะนั้น

ประวัติ หลวงพ่อธัมมชโย ตอน จากวันวานถึงวันนี้

วัดพระธรรมกายในวันนี้ ได้ผ่านวันเวลาอันยาวนานมาถึง 4 ทศวรรษ โดยมุ่งมั่นในการ เผยแผ่พระพุทธศาสนา เพื่อสันติสุขแก่มวลมนุษยชาติตลอดมา

ประวัติ หลวงพ่อธัมมชโย ตอน เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์

ชีวิตใหม่ในเพศบรรพชิต พระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย) เป็นพระภิกษุผู้เคร่งครัดในศีลาจารวัตร มุ่งศึกษาธรรมะทั้งภาคปริยัติและปฏิบัติ พร้อมกันนั้นท่านยังทำหน้าที่สอนธรรมะปฏิบัติแก่สาธุชน ณ บ้านธรรมประสิทธิ์แทนคุณยายอาจารย์อยู่เป็นประจำ จนกระทั่งมีสาธุชนมาปฏิบัติธรรมเพิ่มมากขึ้นจนเต็มสนามหญ้าหน้าบ้าน โดยเฉพาะในวัน อาทิตย์นั้นต้องเปิดประตูรั้วทิ้งไว้เพราะมีคนส่วนหนึ่งต้องนั่งอยู่นอกรั้ว

ธุดงค์ คือ อะไร

ธุดงค์ คืออะไร หลังออกพรรษาก็ถึงคราที่พระภิกษุสงฆ์จะเที่ยวจาริกไปในที่ต่างๆ เพื่อหาสถานที่อันสัปปายะ เพื่อเจริญสมณธรรม รวมทั้งเผยแผ่ธรรม ซึ่งเรามักจะได้ยินว่าออก ‘ธุดงค์’

ปฏาจาราภิกษุณีเถรี

หยาดน้ำค้างบนปลายยอดหญ้ายามต้องแสงอาทิตย์อุทัย ย่อมเหือดแห้งหายไป ตั้งอยู่ไม่นาน ฉันใด ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย ย่อมถูกความแก่ ความเจ็บ และความตาย เผาผลาญไป ตั้งอยู่ไม่นาน ฉันนั้น

เขมาเถรี อัครสาวิกาเบื้องขวา

เราเรียกผู้ไม่เยื่อใยในกามทั้งหลายเหล่านั้นว่า เป็นผู้สงบ เพราะไม่มีกิเลสเป็นเครื่องร้อยรัด จึงข้ามพ้นตัณหาไปได้