ความชั่วแม้เล็กน้อยไม่ควรทำ
ผู้ไม่มีกิเลสดุจเนิน มีปกติแสวงหาความสะอาดอยู่เป็นนิตย์ บาปประมาณเท่าขนทรายจะปรากฏแก่เขาประดุจเท่ากลีบเมฆ
สิ่งที่ทำได้ยากเมื่อให้ไปแล้ว
คนควรให้ทาน จะน้อยหรือมากก็ตาม แต่ผู้ใด ครั้นให้ทานแล้ว ไม่เดือดร้อนใจในภายหลัง การไม่เดือดร้อนใจนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ยากกว่าการกลืนดาบ กว่าการพูดว่าจะให้สิ่งของที่เป็นที่รักนั้น เหตุอย่างอื่นนั้นทั้งหมด เป็นสิ่งที่ทำได้ง่าย
พิษแห่งกาม
ข้าแต่จอมนรชน ผู้เช่นกับพระองค์ทรงทอดอาลัยในตน ไม่คบหาของรักทั้งหลายว่า สิ่งนี้เป็นที่รักของเรา ตนเท่านั้นประเสริฐกว่า เป็นสิ่งที่ประเสริฐอย่างยิ่งทีเดียว ผู้มีตนที่สั่งสมบุญไว้ดีแล้ว จะพึงได้สมปรารถนาในสิ่งที่รักในภายหลัง
สำรวมอินทรีย์นำชีวีพ้นทุกข์
ก็ผู้ใด รู้ไม่เท่าทันเหตุที่เกิดขึ้นโดยฉับพลัน ผู้นั้นย่อมตกอยู่ในอำนาจของศัตรู และจะเดือดร้อนในภายหลัง ส่วนผู้ใด รู้เท่าทันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยฉับพลัน ผู้นั้นก็จะพ้นจากการเบียดเบียนของศัตรู เหมือนไก่พ้นจากกรงเล็บของแมว ฉะนั้น
อยู่ในธรรมเพราะกัลยาณมิตร
บุคคลเป็นผู้มีความสุขเป็นนิตย์ได้ เพราะการได้คบกับกัลยาณมิตร ด้วยว่าบุคคลผู้สมาคมกับกัลยาณมิตร ย่อมได้รับแต่ประโยชน์ ย่อมก่อเกิดดวงปัญญา ย่อมเจริญอยู่ในธรรมอันเป็นกุศล ย่อมไม่เศร้าโศกสิ้นกาลนาน การอยู่ร่วมกันกับกัลยาณมิตร ย่อมเป็นสุขทุกเมื่อ
ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนจบ
ต่อจากตอนที่แล้ว....ภายหลังจากที่ตัวลูกได้มาพบกับใครคนหนึ่ง ซึ่งทำให้ตัวลูกต้องถึงกับเหลียวหลังหันไปมองแล้วมองอีก ในตลาดที่ตั้งอยู่ในเมืองหลวงของแคว้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะเข้าไปพูดคุยทำความรู้จักและช่วยใครคนนั้นถือข้าวของที่พะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือเป็นอย่างมาก
จดหมายจากลูกพระธัมฯพันธุ์ฮาร์ดคอร์ ตอน ลุยชวนบวชทุกหมู่บ้านทั่วจังหวัดระยอง
ทุกๆ วันก่อนลงพื้นที่ ลูกและหมู่คณะจะรวมตัวนั่งสมาธิก่อน เสร็จแล้วก็สรุปผลจากการทำหน้าที่ของเมื่อวาน ว่าเราชวนได้กี่คน ปลื้มยังไง หรือใครเจออุปสรรคปัญหาอะไร ให้แชร์ให้กันฟัง และช่วยกันหาทางแก้ไข
จดหมายจากลูกพระธัมฯพันธุ์ฮาร์ดคอร์ ตอน ลูกๆ V-PEACE ตะลุยชวนบวช
วันนี้ลูกๆ V-PEACE ขอนำบรรยากาศปลื้มๆ จากการชวนชายแมนๆ บวชพระแสน เข้าพรรษา มาฝากเจ้าค่ะ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ ลูกๆ ปลื้มกันเป็นพิเศษเลยนะคะ เพราะนอกจากจะได้ไปร่วมชวนบวชตามต่างจังหวัด เช่น ลพบุรี นครปฐม ชัยนาท แล้ว ยังได้ไปชวนบวชแบบมันสุดๆที่ อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี ซึ่งเป็นพื้นที่ใกล้วัดและเป็นหนึ่งในเส้นทางที่พระธุดงค์เดินผ่าน
คาถากันยักษ์ ตอนที่ ๒
ข้าแต่พระผู้เป็นบุรุษอาชาไนย ข้าพระพุทธเจ้าขอนอบน้อมแด่พระองค์ ข้าแต่พระอุดมบุรุษ ข้าพระพุทธเจ้าขอนอบน้อมแด่พระองค์ ขอพระองค์ทรงตรวจดูมหาชนด้วยพระญาณอันรอบรู้ แม้พวกอมนุษย์ก็ถวายบังคมพระองค์ ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขอถวายบังคมพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
เสียงร้องปริศนา
เราเห็นพระนิพพานอันเป็นที่สิ้นชาติ ไม่ต้องกลับมานอนในครรภ์อีกโดยไม่ต้องสงสัย ความเกิดของเรานี้ มีในที่สุดแล้ว การนอนในครรภ์เป็นหนสุดท้ายแล้ว สงสารเพื่อภพใหม่ของเราสิ้นสุดแล้ว