วธ.จัดพิธีอุปสมบทถวายเป็นพระราชกุศล
กระทรวงวัฒนธรรม เตรียมจัดพิธีอุปสมบทถวายเป็นพระราชกุศลแด่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 83 พรรษา
สามเณรยุวธรรมทายาท วัดพระธรรมกายแมนเชสเตอร์
สามเณรยุวธรรมทายาท วัดพระธรรมกายแมนเชสเตอร์ รุ่นที่ 6 ได้เดินทางไปเป็นเนื้อนาบุญแก่คณะกัลยาณมิตรสาธุชนเมือง Doncaster (ดอนคาสเตอร์) มีสาธุชนมาร่วมบุญกว่า 50 คน
วัดพระธรรมกายนางาโน่ จัดอบรมสามเณรยุวธรรมทายาท
วัดพระธรรมกายนางาโน่ ประเทศญี่ปุ่น จัดโครงการอบรมสามเณรยุวธรรมทายาท รุ่นที่ 2
โครงการบรรพชาสามเณรฟื้นฟูพระพุทธศาสนาทั่วไทย
การบรรพชาสามเณรทั่วไทย เป็นการสร้างพฤติกรรมและสิ่งแวดล้อมใหม่ให้กับเยาวชน หลังลาสิกขาจึงเป็นการปรับพฤติกรรมเด็กและเยาวชนไทยให้เข้าสู่วิถีชีวิตที่ดีงาม เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เป็นศิษย์ที่ดีของครูอาจารย์ เป็นพลเมืองดีของชาติและเกิดพลังสืบสานพระพุทธศาสนาสืบไป
จดหมายจากว่าที่พระพี่เลี้ยงโครงการสามเณรล้านรูป ตอน ทุ่มทั้งใจให้สามเณรล้านรูป
ผมเป็นคนจังหวัดสุราษฎร์ธานีครับ เข้าวัดเมื่อปี พ.ศ. 2553 เหตุมันเกิดจากที่ผมมีเรื่องไม่สบายใจเพื่อนก็เลยชวนไปนั่งสมาธิที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมสุราษฎร์ธานี พอได้ไปสัมผัสก็ประทับใจหลายอย่างแล้วผมก็ได้บวชในโครงการ 1 แสนรูปแรกด้วยครับ แต่ตอนนั้นบวชได้แค่ 15 วัน ก็ต้องลาสิกขาเพราะโยมพ่อป่วย แต่ผมก็ยังไปช่วยงานบุญที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอผมเคยหาคำตอบนะครับ
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะบวชเป็นพระแท้แบบวันต่อวันตลอดชาติ
ตอนที่ผมอายุ 13 ปีผมได้บวชเป็นสามเณรที่วัดในเมืองมอญบ้านผม ผมก็ตั้งใจว่าจะบวชไม่สึก แต่ตอนนั้นบวชได้แค่ 13 วัน ก็จำเป็นต้องลาสิกขาเพราะต้องออกไปทำงานช่วยทางบ้านปลดหนี้ แต่ก่อนที่จะลาจากผ้าเหลืองผมก็ตั้งความปรารถนาเอาไว้ว่าถ้าอายุครบ 20 ปีเมื่อไหร่ผมจะบวชเป็นพระทันทีเลยเพราะนั่นเป็นความใฝ่ฝันที่ผมต้องตามหาครับ แล้วผมก็มาทำงานอยู่ที่ภูเก็ตครับพออายุ ครบ 20 ปี ผมก็กลับไปบ้านเกิดหาโยมแม่ บอกท่านว่า “ผมอยากบวช”
จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน มีความสุขจนอยากจะหยุดเวลาตรงนี้ไว้
หลวงพ่อครับ...จริงๆ แล้วผมเคยบวชในโครงการแสนเข้าพรรษาปี 53 มาก่อนครับ แต่พอจบโครงการผมก็ลาสิกขาออกไปดำเนินชีวิตทางโลก และพอดำเนินไปดำเนินมาก็เกิดเรื่องเข้าใจผิด จนทำให้ผมโดนขวานฟาดหัว นอนสลบเลือดนองจนต้องเข้ารักษาตัวอยู่โรงพยาบาลนานเป็นเดือนเลยครับ ซึ่งเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. “ชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน
จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะทุ่มชีวิตเพื่อรักษาไว้ซึ่งพระพุทธศาสนา
กระผมพระธรรมทายาทณัฐวุฒิ ภทฺรวโร อายุ 43 ปี ครับ ผมเคยบวชสามเณร 5 พรรษา และเคยบวชพระมาแล้ว10 กว่าพรรษาครับ แต่ตอนนั้นต้องลาสิกขาไปเพราะไม่มีใครดูแลโยมพ่อ ทำให้รู้ว่าชีวิตทางโลกหรือจะสู้ทางธรรม แต่ถ้าไม่มีวันนั้น ก็จะไม่มีวันนี้ ที่ได้มาบวชที่วัดพระธรรมกายครับ
จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ทุกก้าวที่ย่ำพร้อมทุ่มใจเพื่อพระพุทธศาสนา
ผมเป็นชาวอิตาลี และนับถือศาสนาคริสต์ครับ แต่ผมก็มาบวช เพราะมีหลวงพ่อให้ความเข้าใจอย่างถูกต้องในเรื่องศาสนาพุทธ ผมมาอยู่ที่เมืองไทยได้ 4 ปีแล้วครับ อยู่ตรงคลองสาม ห่างจากวัดพระธรรมกายแค่ 3 กิโลเมตร ครั้งแรกที่ผมเห็นหลวงพ่อในทีวี ผมถามเทพธิดาข้างกายว่า “ทำไมมีพระออกทีวี...ฉันไม่เข้าใจ” และถามอีกว่า “หลวงพี่คนนี้เป็นใคร” เธอก็บอกว่า “นี่คือหลวงพ่อ ไม่ใช่หลวงพี่” ผมดูหลวงพ่อแล้วก็ยิ้ม และพอได้รู้จักหลวงพ่อแล้วผมก็มาวัดทุกวันเลยครับ ผมเคยบวชครั้งแรกในโครงการไอดอป 2 ซึ่งมีคนมารวมกันจากหลายประเทศ ถึงจะคุยกันไม่รู้เรื่องแต่เราก็สามารถสื่อสารกันได้ครับ และก่อนที่จะลาสิกขาผมสัญญากับหลวงพ่อไว้ว่าจะกลับมาบวชอีก ซึ่งผมได้ทำตามสัญญาแล้วนะครับ
บวชแล้วได้อะไร
ผู้ที่บวชช่วงสั้น ๆ ถ้าบวชแล้วไม่ได้ทำกิจอะไรเลย เวลาลาสิกขาไปแล้วมักจะมีความคิดว่า บวชแล้วไม่ได้อะไร และไม่ได้คิดตามลำพัง ไปเล่าให้คนอื่นเขาฟังด้วย ผู้ที่ฟังเขาก็เลยไม่เห็นคุณค่าของการเป็นนักบวชแต่จริง ๆ แล้วมีสิ่งที่น่าศึกษามากมาย บวชช่วงสั้นเพียงแค่หนึ่งพรรษานี้ เราจะเรียนรู้อะไรให้มันได้เต็มที่ยังยาก เอาแค่พอสังเขปปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวพอมีหลักของใจได้
