หัวใจพระพุทธศาสนาในแดนพุทธภูมิ

“อีกไม่ช้านาน ความทรงจำในประวัติศาสตร์กำลังจะกลับมา เมื่อชาวพุทธอินเดียจะสร้างอดีตขึ้นมาใหม่ จากความรู้และแรงศรัทธาต่อพระพุทธเจ้า” วันนี้ การมาถึงของโครงการใหญ่เพื่อส่งต่อคำสอนดั้งเดิมสู่อ้อมอกแผ่นดินแม้ได้ช่วย ให้ชาวพุทธอินเดียจำนวนน้อยนิด มีฐานรากในการ

แนะปรับหลักสูตรวิชาพระพุทธศาสนา

ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดธารน้ำไหล แนะปรับหลักสูตรวิชาพระพุทธศาสนา ต้องเน้นการจัดกิจกรรมเรียนรู้เรื่องหลักธรรม

ความปลื้มปีติในบุญ

พิธีศักดิ์สิทธิ์มาก บรรยากาศราวกับเกิดปาฎิหาริย์ ฟ้าฝนที่ทำท่าจะตก ก็ดูเหมือนเกรงอกเกรงใจ ยินดีชะลอการโปรยปรายลงมาก่อน ทำให้อากาศเย็นสบาย เป็นสัปปายะตลอดช่วงพิธี

ไม่ได้เจตนา

ในวัยเด็ก เขามองตัวเองในกระจก แล้วเกิดคำถามว่า ตัวเขาเป็นใคร มาจากไหน เมื่อโตขึ้นเขาตามหาชีวิตในอุดมคติอยู่เป็นเวลานาน ก็ไม่พบ...จนในที่สุด เขาได้พบกับคุณครูไม่ใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เส้นทางของการสร้างบารมีจึงเริ่มขึ้น...ปัจจุบัน เขาเป็นผู้นำบุญของจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน และจะขอสร้างบารมีติดตามคุณครูไม่ใหญ่ไปทุกภพทุกชาติ จนถึงที่สุดแห่งธรรม

พ่อกลับมาเดินได้ เพราะสร้างองค์พระให้

พ่อของเธอ อยู่ๆก็ปวดสะโพกและเดินล้มบ่อยๆ ต่อมาก็ไม่มีแรงเดิน มีอาการเหมือนเด็กเพิ่งหัดเดินใหม่ๆ ต่อมาเธอได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้พ่อ แล้วให้ท่านอนุโมทนาบุญ พ่อของเธออาการดีขึ้นจนกลับมาเดินได้...คนที่เป็นโรคเม็ดเลือดขาวกินเม็ดเลือดแดง เป็นเพราะทำบุพกรรมใดมา...และด้วยเหตุจากความฝัน ทำให้ชายคนหนึ่ง กลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีได้อย่างเหลือเชื่อ

ผมจะเดินตามทางที่ผมได้เลือก

พอผมอายุได้ 35ปี ผมมีความรู้สึกอย่างรุนแรงว่า จะต้องแสวงหาสิ่งที่ผมต้องการอย่างสูงสุด คือ การทำสมาธิที่ถูกต้อง เพราะตอนนี้ชีวิตเหมือนมีอะไรบางอย่างขาดหายไป ผมจึงอธิษฐานว่า ขอให้ได้เจอคนที่สามารถนำทางหรือบอกทางไปสู่จุดมุ่งหมายนั้น

สมาธิ กับ สันติภาพของโลก

วัดพระธรรมกายกำลังทำงานระดับโลก โดยเริ่มจากระดับบุคคล ครอบครัว ขยายไปยังศูนย์สาขาของวัดที่มีอยู่ทั่วโลก ผ่านการสอนสมาธิและการสอบ World-PEC ผมรู้สึกเต็มอิ่มเหลือเกิน และมีความสุขมากๆ ผมคงไม่มีวันลืม วันนี้ไปตลอดชีวิต

จนคั๊กๆอีหลีอีหลอกะด้อกะเดี้ย

เรื่องราวของนักสร้างบารมีชาวสิงคโปร์...จากความบังเอิญ ทำให้เขาได้อ่านหนังสือประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อเขาแนะนำต่อให้กับภรรยา เธอได้อธิษฐานจิตและนั่งสมาธิตามวิธีในหนังสือ ปรากฏว่าเธอหายจากโรคร้ายได้เป็นอัศจรรย์...นับแต่นั้นมา สองสามี-ภรรยา ก็ทุ่มสร้างบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ แม้สถานภาพทางเศรษฐกิจของครอบครัวจะไม่ดี แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค เพราะพวกเขาเชื่อว่า บุญจะส่งผลให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น

เพียงแค่หลับตาเบาๆ เท่านั้นเอง

เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ลูกปวดหูมาก เหมือนได้ยินเสียงสว่านดังในหูตลอดเวลา หมอบอกว่า ลูกเรียนหนักเกินไป พักผ่อนน้อย ทำให้เลือดไปเลี้ยงที่หูไม่พอ แถมยังไม่มียารักษาอีก ลูกจึงนึกถึงคำสอนของหลวงพ่อว่า “คนเรา...ถ้าบุญหย่อนก็จะมีอุปสรรค...โรคภัยก็จะเกิด” ลูกจึงเพิ่มเวลาในการนั่งสมาธิมากขึ้น ตอนนี้อาการของลูกดีขึ้นมากแล้วค่ะ

พุทธศาสนาในสายตาคนดังทั่วโลก