จดหมายจากประเทศจีน

กระผมกลับมาศึกษาพุทธศาสนาเถรวาทอีกครั้ง โดยเริ่มต้นที่วิธีฝึกวิปัสสนา 10วันของประเทศพม่า และยังได้ไปศึกษาพุทธเถรวาทอีกหลายแห่ง ทำให้เข้าใจแล้วว่า พุทธศาสนาเถรวาทเป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของแท้ดั้งเดิม กระผมมีความปีติยินดีในคำสอนอันบริสุทธิ์นี้มากครับ

สมาธิ...อัศจรรย์เกินจินตนาการ

มะเร็งลามจากต่อมน้ำเหลืองสู่ลำคอ แล้วลามต่อไปถึงปอด อันเป็นระยะสุดท้าย วินาทีนั้น...ลูกหวาดกลัวจนตัวสั่น หน้าซีดเหมือนไก่ถูกต้มสุก รู้สึกเคว้งคว้าง สับสน เหมือนหลงทางอยู่กลางป่าเพียงลำพัง หวั่นไหว หวาดกลัวมรณภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ แต่ใครเล่าจะยอมตายจากลูกน้อยที่แสนรักแสนห่วงใย ตราบยังมีลมหายใจ ชีวิตย่อมมีความหวัง

ให้เธอได้อบอุ่น ตื่นกลางวิมาน

เรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ป่วยด้วยโรคร้ายตั้งแต่เยาว์วัย ตอนแรกที่คุณพ่อของเขาทราบ ถึงกับสติแตก เสียใจเป็นอย่างมาก แต่ได้กัลยาณมิตรแนะนำให้ปฏิบัติธรรม จึงทำให้จิตใจสงบลง และได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ...เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เมื่อมาวัดแล้ว ก็ได้สร้างบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะ ทั้งทำด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่น...ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เลือกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชรา หรือแม้แต่เด็ก...เราต้องหมั่นสั่งสมบุญให้มากๆ เมื่อตายแล้วจะได้ไปสู่สุคติ

ไม่จริงมั๊ง, หนูไม่รู้, อยากจะขอโทษ

ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดที่ประเทศลาว ต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังเด็ก คุณพ่อก็มีภรรยาใหม่และมีลูกติดมาด้วย เธอน้อยใจคุณพ่อที่ให้ความรักแม่เลี้ยงและลูกติดมากกว่าตัวเธอ เธอจึงประชดด้วยการหนีออกจากบ้าน เป็นเหตุให้ต้องมาตกระกำลำบากอยู่ในประเทศไทยระยะหนึ่ง ต่อมาก็ได้ไปใช้ชีวิตและมีครอบครัวที่ฝรั่งเศส...เมื่อเธอได้รู้จักกับหมู่คณะ จึงได้รู้จุดมุ่งหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์

เจ็บกระด้อกระเดี้ย, เจ็บล้วนๆ

ชีวิตในวัยเด็ก เขาต้องประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง เกิดในครอบครัวเกษตรกรที่ยากจน คุณพ่อชอบดื่มเหล้า เมื่อเมาแล้วมักจะทะเลาะกับคุณแม่เป็นประจำ เมื่อทำร้ายคุณแม่ไม่ได้ก็หันมาทำร้ายลูกแทน...เมื่อได้เจอกับหมู่คณะ เส้นทางการสร้างบารมีจึงได้เริ่มขึ้น เขารับบุญที่ศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จ ตั้งแต่ยุคบุกเบิกจนถึงปัจจุบัน...ที่เขาแก้วเสด็จแห่งนี้ ในทุกวันพระขึ้น 15ค่ำ จะมีหลายคนเห็นดวงไฟกลมๆ สว่างๆ ลอยไปลอยมา อันเป็นที่มาของชื่อ “เขาแก้วเสด็จ”

มือใหม่หัดรัก, มือใหม่แต่รักจริง, ไม่หล่อแต่เร้าใจ

ระหว่างการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวด้วยตนเอง กับการที่มีผู้อื่นสร้างให้ จะมีอานิสงส์เหมือนกันหรือต่างกันหรือไม่อย่างไร, วิบากกรรมใดทำให้เป็นออทิสติก และบางคนเป็นโรคเครียด จนถึงขนาดทำงานไม่ได้ ต้องเข้ารับการรักษา เกิดจากวิบากกรรมใดบ้าง และอีกมากมาย แต่ทุกคำถาม...ล้วนมีคำตอบ ที่นี่...ที่เดียว

นับแต่นี้ จะไม่มีอุบัติเหตุทางอารมณ์

แสงนั้นส่องประกายและหมุนช้าๆ แล้วลูกก็เห็นเศียรขององค์พระ ผุดขึ้นมาค่ะ ท่านผุดมาอย่างช้าๆ ตั้งแต่เศียร จมูก ใบหู ปากและรูปร่างของท่านเต็มองค์ที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ เป็นองค์พระแก้วใสสวยงาม มีแสงที่ใสสว่างในตัว ลูกมองไปที่จุดเดิมอีกไม่นานก็เห็นองค์พระท่านผุดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งค่ะ ท่านมาช้าๆเหมือนเดิม ใสและสวยงามไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้ เห็นแล้วลูกมีความสุขมากๆ

ชายคนหนึ่ง ตัดสินใจเลิกเรียนหนังสือ เพื่อแต่งงานเมื่ออายุ 18 ปี ต่อมาเขาได้มีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งซึ่งมีเจ้าของแล้ว และได้เธอเป็นภรรยาคนที่สอง...ต่อมา กิจการของเขาล้มเหลว ต้องหลบหนี้เจ้าหนี้ ภรรยาคนแรกได้ไปแต่งงานใหม่ เมื่อกิจการดีขึ้น ภรรยาคนที่สองก็ไปเป็นชู้กับลูกน้องของเขา...เมื่อเขามีภรรยาคนที่สาม เขาดำเนินชีวิตผิดพลาด เที่ยวเตร่ เสพยา ในที่สุดก็เลิกกัน...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเขาในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ลูกเจ้าพ่อ

ชายคนหนึ่ง ตัดสินใจเลิกเรียนหนังสือ เพื่อแต่งงานเมื่ออายุ 18ปี ต่อมาเขาได้มีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งซึ่งมีเจ้าของแล้ว และได้เธอเป็นภรรยาคนที่สอง...ต่อมา กิจการของเขาล้มเหลว ต้องหลบหนี้เจ้าหนี้ ภรรยาคนแรกได้ไปแต่งงานใหม่ เมื่อกิจการดีขึ้น ภรรยาคนที่สองก็ไปเป็นชู้กับลูกน้องของเขา...เมื่อเขามีภรรยาคนที่สาม เขาดำเนินชีวิตผิดพลาด เที่ยวเตร่ เสพยา ในที่สุดก็เลิกกัน...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเขาในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

จนคั๊กๆอีหลีอีหลอกะด้อกะเดี้ย

เรื่องราวของนักสร้างบารมีชาวสิงคโปร์...จากความบังเอิญ ทำให้เขาได้อ่านหนังสือประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อเขาแนะนำต่อให้กับภรรยา เธอได้อธิษฐานจิตและนั่งสมาธิตามวิธีในหนังสือ ปรากฏว่าเธอหายจากโรคร้ายได้เป็นอัศจรรย์...นับแต่นั้นมา สองสามี-ภรรยา ก็ทุ่มสร้างบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ แม้สถานภาพทางเศรษฐกิจของครอบครัวจะไม่ดี แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค เพราะพวกเขาเชื่อว่า บุญจะส่งผลให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น