อานิสงส์รักษาอุโบสถศีลครึ่งวัน
กามแม้น้อย ก็ไม่พอแก่มหาชน มหาชนย่อมไม่อิ่มในกามแม้มาก น่าสลดใจที่พวกคนพาลพากันบ่นว่า รูป เสียงเหล่านี้ จงมีแก่เรา กุลบุตรผู้ประกอบด้วยความเพียร พึงเว้นให้ขาดเถิด
อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล
พระจันทร์และพระอาทิตย์ส่องแสงสว่างไสว ย่อมโคจรไปตามวิถีเพียงไร ก็สามารถขจัดความมืดได้เพียงนั้น ล่องลอยอยู่ในนภากาศ ส่องแสงสว่างทั่วทุกทิศ ทรัพย์ทั้งหลาย แก้วมุกดา แก้วมณี แก้วไพฑูรย์ หรือทองมีสีสุกใส พระจันทร์ พระอาทิตย์และทรัพย์นั้นๆ ก็ยังเทียบไม่ได้แม้ส่วนเสี้ยวที่ ๑๖ แห่งอุโบสถอันประกอบด้วยองค์ ๘ ประการ
ศีล 8 คำอาราธนาศีล 8 พร้อมคำแปล
คำอาราธนาศีล 8 คำอาราธนาอุโบสถศีล พร้อมคำแปล ระยะเวลาของการรักษาอุโบสถศีล เป้าหมายหลักในการรักษาอุโบสถศีล อานิสงส์ของการรักษาอุโบสถศีล
ศีล..สะพานข้ามสู่เทวโลก
“สีลํ เสตุ มเหสกฺโข สีลํ คนฺโธ อนุตฺตโร สีลํ วิเลปนํ เสฏฺฐํ เยน วาติ ทิโส ทิสํ ศีลเป็นสะพานข้ามฟากอันมีพลังมาก ศีลมีกลิ่นหอมอันยอดเยี่ยม ศีลเป็นเครื่องลูบไล้อันประเสริฐ บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมหอมฟุ้งไปทั่วสารทิศ” (ขุ.เถร.)
ปรโลกนิวส์ ตอน คอยเธอมาแสนนาน ตอนที่ 5
คำถามข้อที่ 4 ตัวผมเป็นโรคชนิดหนึ่ง คือถ้าอยู่ในที่ที่มีแสงไฟมากๆ หรือมีคนเยอะๆ ตัวผมจะรู้สึกปวดหัว มือไม้ชา เหงื่อออก อาเจียนจนสามารถล้มฟุบลง และมีโอกาสถึงแก่ชีวิตได้ตลอดเวลา ตัวผมทำวิบากกรรมใดมาจึงทำให้ตัวผมต้องมาป่วยเป็นโรคนี้ครับ
บุญใดภรรยาจึงเกิดมาสวยผิวพรรณดีและได้ตำแหน่งนางสาวไทยอันดับ3
เกิดมาสวย ผิวพรรณดี เพราะในอดีตชอบทำบุญด้วยของสวยงาม เช่น นำดอกไม้บูชาพระรัตนตรัย แล้วอธิษฐานจิตขอให้ชาติต่อไปเป็นคนผิวพรรณดีและสวย มารวมส่งผล
ไปสวรรค์เพราะถือศีลแปด ตอนที่ 2
คตินิมิตก่อนตายเป็นปัจจัยสำคัญที่จะกำหนดว่าชีวิตหลังความตายจะเป็นอย่างไร สุขหรือทุกข์ ดังนั้น ต้องหมั่นสั่งสมบุญอยู่เป็นนิตย์ เพื่อคตินิมิตก่อนตายของเราจะได้ผ่องใสไม่เศร้าหมอง
ไปสวรรค์เพราะถือศีลแปด
เพราะตั้งใจถือศ๊ลแปด แม้ในช่วงท้ายของชีวิต เมื่อละโลกแล้วจึงมีสุคติเป็นที่ไป
ทศชาติชาดก เรื่อง ภูริทัต ตอนที่ 2 ต้นเหตุแห่งเภทภัย
และความดำรินี้เอง คือ จุดเริ่มต้นของความหายนะที่กำลังจะเกิดกับพระราชโอรสในอนาคตอันใกล้ นับแต่วันนั้น เมื่อพระราชาทรงสดับถ้อยคำสรรเสริญเยินยอของพระราชโอรสครั้งใด ก็คล้ายดั่งคมมีดที่กรีดใจทีละน้อยทีละน้อย ความริษยาก็เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น
มงคลที่ ๑๙ งดเว้นจากบาป - สัตว์ร้าย รักษาอุโบสถ
สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเที่ยว หาอาหาร เห็นช้างตายอยู่ข้างทาง มันดีใจคิดว่า เป็นลาภลอยชิ้นใหญ่ของเราแล้ว จึงตรงเข้าไปกัดที่งวง แต่กัดไม่เข้า จึงเปลี่ยนไปแทะที่งา ก็รู้สึกเหมือนกับแทะแผ่นหิน กัดที่หาง ก็รู้สึกเหมือนกัดสากตำข้าว ครั้นกัดช่องทวารหนักก็รู้สึกว่า ได้กินเนื้อนุ่มๆ จึงเกิดติดใจมุดเข้าไปอยู่ข้างในท้องช้าง แล้วกัดกินเครื่องในอย่างเอร็ดอร่อย