พลังสตรีที่โลกไม่เคยลืม
เกาะติดสถานการณ์บวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ห้าแสนคน
พระภิกษุสงฆ์กลับสู่โลกปัจจุบันหลังจากไปปฏิบัติธรรมมา 4 ปี
World-PEC ที่หมู่เกาะโซโลมอน
ในการจัดสอบครั้งนี้ เนื่องจากดวงตะวันแห่งโซโลมอน (หลวงพี่เปเล่) ยังติดขัดเรื่องหนังสือเดินทาง ดวงตะวันแห่งสันติภาพ ลูกพระธัมพันธุ์หัวใจไม่เกี่ยง คือ พระมหานิราส สุทฺธิภาโส และ อุบาสกสายัณห์ จันทร์หอม จึงได้รับมอบหมายจาก พระปลัดสุธรรม สุธมฺโม ประธานศูนย์โอเชียเนีย มาทำหน้าที่เฉพาะกิจในครั้งนี้ครับ
อัญเชิญพระไตรปิฎกสากล พระราชทานแก่ญี่ปุ่น
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - ยอดกตัญญูค้ำชูชีวิต
มีฝูงแร้งกลุ่มหนึ่งจำนวนหลายพันตัว อาศัยอยู่ที่ภูเขาคิชฌกูฏ ซึ่งห่างจากพระนครหลายร้อยโยชน์ คอยหากินสัตว์ที่ล้มตายเป็นอาหาร ในสมัยนั้น พระโพธิสัตว์บังเกิดในกำเนิดพญาแร้ง มีรูปร่างสง่างามเป็นพิเศษ ทำหน้าที่ปกครองฝูงแร้งให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข พวกแร้งหนุ่มๆ จะบินลาดตระเวนตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อสอดส่องหาเหยื่อ เมื่อรู้ว่าที่ไหนมีสัตว์ป่าขนาดใหญ่ล้มตาย ก็จะบินกลับมาให้สัญญาณแก่ฝูงแร้งทั้งหมด แล้วจึงค่อยร่อนลงไปกินเหยื่อพร้อมๆกัน
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 112
พระเจ้าจุลนีทรงสดับอุบายนั้นแล้ว ก็ทรงปีติยินดียิ่งนัก ถึงกับตรัสชมพราหมณ์เกวัฏผู้เป็นต้นคิดว่า “แผนการของท่านอาจารย์ช่างแยบยลอะไรเช่นนี้ ดีละท่านอาจารย์ ถ้าเช่นนั้น ท่านจงรีบเตรียมการเคลื่อนพลโดยเร็วเถิด”
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 111
ราชสำนักทุกแคว้นทั่วชมพูทวีปก็ได้มี คนของมโหสถแฝงเข้าไปรวมอยู่ในหมู่อำมาตย์ของทุกๆพระนคร ช่วยเป็นหูเป็นตาแทนมโหสถบัณฑิต ฉะนั้น ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์สำคัญใดๆในชมพูทวีป เหตุการณ์เหล่านั้นทั้งหมดก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาของมโหสถบัณฑิต ผู้สำเร็จราชการแห่งมิถิลานครไปได้เลย
เด็กไทยกวาดอีก 2 ทอง 3 เงิน 1 ทองแดงคณิตศาสตร์โอลิมปิก
ช่วยเหลือผู้ประสบภัยในพม่า (2)
“กาลทาน” เป็นทานของผู้ฉลาด รู้จักคิดรู้จักทำได้ถูกกาลถูกเวลา ให้สิ่งของจำเป็นในยามที่ผู้รับมีความต้องการอย่างยิ่ง เพราะในเวลานี้น้ำทุกหยด ข้าวทุกเม็ด เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่งต่อทุกชีวิตที่กำลังประสบภัยพิบัติ ผู้ใดที่ให้ได้ถูกกาลเช่นนี้ ย่อมได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่ จะไม่มีวันได้พบได้รู้จักกับความอดอยากยากเข็ญตลอดไป
บ้านสบาย... Sky Home
อีกไม่กี่ชั่วโมงถัดมา มันก็จะสานต่อ “วงกลม” ที่ว่านั้น ให้เป็น “เสาเรือน” ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ใครเป็นคนสอน...ไม่เห็นต้องไปเรียน วิศวกรรมศาสตร์ หรือ สถาปัตยกรรมศาสตร์ ไม่ต้องจ่ายค่าเทอม ไม่ต้องเข้ามหาวิทยาลัย...แล้วสิ่งที่ “นกช่างสาน” กำลังจะทำต่อไปนี้ เป็นสิ่งอัศจรรย์ ของโลกสถาปัตย์ ก็ว่าได้ เพราะ “เสาเรือน” ที่ว่านั้น ที่แท้จริงก็คือ...จั่ว “หลังคา” นั่นเอง