เมื่อตั้งใจทำความดีทำไมจึงถูกก่อกวน
พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า ใครทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม ตนจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น ฉะนั้นให้เร่งทำความดีให้มากๆ ตั้งแต่บัดนี้ แล้วก็อดทนต่อการกระทบกระทั่งให้มากๆ ด้วย
สาลิยชาดก ชาดกว่าด้วยหมอผู้โชคร้าย
หมอพิการคนหนึ่ง ได้วางแผนให้เด็กน้อยลูกพ่อค้าปีนต้นไม้ไปเอาลูกนกสาลิกาในโพรงไม้ ซึ่งความจริงแล้วมีงูอยู่ในโพรงไม้นั้น เด็กน้อยหลงเชื่อปีนขึ้นไป เด็กน้อยจับหัวงูได้ก็เหวี่ยงทิ้งทันที ด้วยบุพกรรมที่ทำร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน เด็กน้อยลูกพ่อค้าเหวี่ยงงูเห่ามาทางหมอพิการพอดี งูพิษพันคอหมอพิการ แล้วฝังคมเขี้ยวฉีดพิษร้าย หมอพิการดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมาน มิสามารถเยี่ยวยาได้ทัน
มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - อานิสงส์ทำบุญทอดกฐิน
นายติณบาลทำงานให้เศรษฐีด้วยความขยันขันแข็ง วันหนึ่ง บุญเก่ามาตักเตือน ทำให้คิดได้ว่า "ตัวเรายากจนเช่นนี้ ก็เพราะไม่เคยทำบุญไว้ในชาติปางก่อน ชาตินี้จึงต้องมาเป็น คนรับใช้ แม้สมบัติติดตัวสักนิดก็ไม่มี ทั้งยังไร้ญาติขาดมิตรที่จะคอยช่วยเหลือ"
นึกว่าง้วนดิน...เลยกินเข้าไป, กินอะไรถึงได้งาม
การกระทำของเราในชาติปางก่อน จะส่งผลส่งต่อชีวิตของเราในชาตินี้...ผู้หญิงคนหนึ่ง แม้มีโอกาสได้เรียนหนังสือ แต่ก็มีเหตุทำให้เธอไม่ได้เรียน จะมีสามีก็เพราะโดนหลอก มิหนำซ้ำเมื่ออยู่กับสามีแล้ว ยังโดนหลอกไปขายซ่อง ถูกบังคับให้ขายบริการอยู่ช่วงหนึ่ง...ทุกอย่างล้วนมีเหตุ เหตุนั้นคืออะไร...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เพื่อเราจะได้ทำความดีให้ยิ่งๆขึ้นไป ชาติต่อไปของเราจะได้สุขสบาย ไม่ต้องพบกับความเดือนร้อนต่างๆ
Case Study พระเสริม พระสุก พระใส (เวินพระสุก)
เรื่องราวของนักรบแห่งกองทัพธรรม...ด้วยกลัวว่าจะเสียชีวิตตั้งแต่ยังเล็กเหมือนพี่ชาย จึงทำให้โยมแม่ยกท่านให้กับพระครูซึ่งเป็นเจ้าอาวาสของวัดแห่งหนึ่ง และด้วยผลบุญแต่ชาติปางก่อนทำให้ท่านเป็นผู้ที่มีคนมากราบไหว้ในทุกๆวันพระ และได้บวชตั้งแต่ยังเยาว์วัย เป็นที่รู้จักกันในนามสามเณรนักเทศน์...
กาลัณฑุกชาดก ชาดกว่าด้วยมารยาทส่อสกุล
กฏาหกผู้เป็นบุตรของทาสในเรือนพาราณสีเศรษฐี เขาได้แอบหนีไปพักอาศัยอยู่กับปัจจันตเศรษฐีแถบชนบทโดยการโกหกว่าตนเองเป็นบุตรของพาราณสีเศรษฐี จนปัจจันตเศรษฐีไว้วางยกลูกสาวของตนให้เป็นภรรยาของชายหนุ่ม
อัมพชาดก ชาดกว่าด้วยบัณฑิตควรพยายามร่ำไป
ในฤดูแล้งที่ยาวนาน แหล่งน้ำดื่มกินเหือดแห้ง ดาบสหนุ่มได้ทำรางไม้และตักน้ำมาเติมจนเต็มเพื่อให้สัตว์ทั้งหลายดื่มกิน จนตัวท่านเองเหนื่อยล้าไร้เรี่ยวแรง สัตว์ทั้งหลายเห็นความลำบากของท่าน จึงพร้อมใจกันนำผลไม้จากป่าเอามาให้ดาบสในทุกๆ วัน
สุขวิหารีชาดก ชาดกว่าด้วยสุขอันเกิดจากการบรรพชา
สมเด็จพระภัททิยะตัดสินพระทัยออกผนวชในพระพุทธศาสนา ได้บำเพ็ญเพียรจนหมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ เดินทางภิกขาจารไปทุกหนทุกแห่งโดยลำพัง พระองค์ได้พบกับความสุขอย่างแท้จริง ด้วยไม่ข้องอยู่กับอิสริยยศและอันตราย จึงเปล่งอุทานขึ้นว่า “ เฮ้อ สุขจริงหนอ สุขจริง ”
พรหมทัตตชาดก ชาดกว่าด้วยผู้ขอกับผู้ถูกขอ
เมื่อทราบถึงเหตุผลที่ดาบสแจ้งให้ทราบแล้ว พระราชาถึงกับตะลึงงั้น ไม่คาดคิดมาก่อนว่า ด้วยสิ่งของเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ดาบสถึงกับไม่กล้าเอ่ยปากขอมานานถึงสิบสองปี “ น่าเลื่อมใสจริง ๆ พระคุณเจ้าเมื่อเราได้ฟังคำของท่านแล้ว เราจะไม่ให้ท่านได้อย่างไร ท่านต้องอดทนลำบากไม่กล้าขอเรามาถึงสิบสองปี
